ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΝΑΛΑΓΟΝΙΑΚΑ ΝΕΑ, ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 140, ΣΕΛ 4
Πολλές φορές το χρόνο γιορτάζεται η Θεοτόκος και πολλές εκκλησίες έχουν το όνομά της από τις διάφορες στιγμές της ζωής της. Με μεγάλη όμως κατάνυξη και πανηγυρικότητα γιορτάζεται απ’ όλους τους χριστιανούς κάθε Καλοκαίρι η Κοίμηση της Παναγίας στα περισσότερα μέρη και στις περισσότερες εκκλησίες. Η γιορτή αυτή είναι και η μεγαλύτερη εορτή του Καλοκαιριού γι’ αυτό και λέγεται «Πάσχα του Καλοκαιριού». Πράγματι ομοιάζει με το Πάσχα, αφού το Πάσχα ο Χριστός εσταυρώθη και την ίδια εποχή ανεστήθη για να σώσει τον κόσμο από τις αμαρτίες
Το ίδιο ακριβώς και η Παναγία «.. εν τη Κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες…».
Η Θεοτόκος είναι το σπουδαιότερο και Αγιώτερο πρόσωπο, που Παρουσίασε η γη. Ξεπέρασε στην αγιότητα όλους τους Αγίους, τους Προφήτες, τους πατέρες, τους Ασκητές, τους Μάρτυρες και τους Αποστόλους. Πρώτη μετά τον Έναν είναι η Παναγία, η Αειπάρθενος Θεοτόκος. Αυτή είναι κατά τον Θεολόγον Γρηγόριον, η «μετά Θεόν, Θεός». Γι’ αυτό και δεν ονομάζεται απλά Αγία, αλλά Παναγία. Η Αειπάρθενος είναι η γυνή, «εξ ης πηγάζει τα κρείττω».
Διότι είναι η Ευεργέτης όλου του ανθρώπινου γένους. Χάρις στην δική της αρετή, επεσκέφθει τη γη ο Ύψιστος Θεός και εσώθει Ο Κόσμος. Κανένας άλλος απόγονος της Εύας δεν ευεργέτησεν τόσον την ανθρωπότητα, όσον η στοργική Αυτή Μητέρα του Θεού. Υπέφερε αυτή και ταλαιπωρήθηκε για την σωτηρία ολοκλήρου της ανθρωπότητας. Η Παναγία είναι η ευεργέτις του κάθε Ορθόδοξου Χριστιανού προσωπικά.
Ποιός πιστός Ορθόδοξος δεν ωφελήθηκε από τη Θεοτόκο; Ποιός πιστός Ορθόδοξος στα βάσανά του δεν «έτρεξε σε Αυτήν και δεν βοηθήθηκε θαυματουργικά; Σε Αυτή δεν καταφεύγουμε περισσότερο και από την μητέρα μας; Στα βάσανα, που μας κτυπούν, «Παναγία μου» δεν φωνάζουμε;
«Παναγία μου», φωνάζει ο ναυτιλλόμενος μέσα στην αγριεμένη θάλασσα, όταν βλέπει, απειλητικά, τα πελώρια κύματα έτοιμα να τον καταποντίσουν.
«Παναγία μου», φωνάζει η πονεμένη μάνα κοντά στο κρεβάτι του ψυχοραγούντος παιδιού της, που το απέλπισαν Οι γιατροί.
«Παναγία μου», ο στρατιώτης, όταν του έρχονται βροχή σι σφαίρες, κυκλώνεται από τους εχθρούς και κινδυνεύει να πιαστεί αιχμάλωτος.
«Παναγία μου», το πεινασμένο ορφανό που το θερίζει η πείνα και τρέμει από το κρύο. «Παναγία μου», ο οικογενειάρχης, που δεν μπορεί να θρέψει τα παιδιά του.
«Παναγία μου», έλεγε ο Ηράκλειτος, όταν πολεμούσε εναντίον των Περσών και ελευθέρωνε τον Τίμιο Σταυρό.
«Παναγία μου», βοήθα την Ελλάδα μας και τούτη τη φορά, παρακαλούσε ο Κολοκοτρώνης στον κίνδυνο του Δράμαλη, όταν έμεινε μόνος του.
«Παναγία μου», φωνάζει η Κόρη, «Παναγία μου», η παντρεμένη, «Παναγία μου», η διαζευγμένη, «Παναγία μου», ακούς παντού, από καλύβες και μέγαρα, από τρώγλες και ανάκτορα, από εργοστάσια και ουρανοξύστες, από χωριά και πόλεις, από ερημικά ασκητήρια και πολυθόρυβα πολεμικά στρατόπεδα. Ποιός άλλος στον Κόσμο μας συντρέχει τόσο, όσο η Παναγία; Αυτή είναι η μάνα όλων μας!
Γι’ αυτο κι εμείς Αυτήν Τιμούμε. Αυτήν αγαπάμε. Ναούς και εξωκλήσια, Μονές και Λαύρες, προσκυνητάρια και Μητροπόλεις, σε Αυτήν τα αφιερώνουν οι άνθρωποι. Τα μεγαλοπρεπέστατα οικοδομήματα στο Όνομά της τα κτίζουν. Οι Ναοί Της κοσμούν τις κεντρικότερες πλατείες των μεγαλοπόλεων και τις καλλίτερες τοποθεσίες των εξοχών. Σε Αυτήν οι αγιογράφοι αφιερώνουν τις ωραιότερες βυζαντινές εικόνες και οι υμνογράφοι τα αριστουργήματα της εκκλησιαστικής υμνωδίας.
Οι ψαλμωδοί και οι συνθέτες δημιουργούν τις περιπαθέστερες και λυρικώτερες ψαλμωδίες τους, οι δε καλλιτέχνες συνθέτουν τα πλέον υπέροχα δημιουργήματά τους για την Αειπάρθενο. Πέρασαν από τον πλανήτη μας αυτοκρατόρισσες δοξασμένες, καλλονές φημισμένες. Εμεσουράνησαν Προς στιγμήν. Έγινε πολύς θόρυβος γύρω από το όνομά τους. Αλλά σε λίγο έπεσαν στην αφάνεια και ξεχάστηκαν δια παντός. Ποιος τις ξέρει και ποιος τις ενθυμείται σήμερα; Κανείς Την Παναγία μας όμως ποιος την αγνοεί; Και ποιος πιστός δεν επικαλείται; Την ξέρουν οι γραμματισμένοι, την τιμούν και σι αγράμματοι.
Την σκέπτονται οι τρανοί, την επικαλούνται και Οι «εν ανάγκαις». Θα βρεις την εικόνα της παντού. Στο κάθε σπίτι, πιθανόν να μη βρεις την φωτογραφία των γονέων τους, ίσως να τρώνε χωρίς λάδι το φαγητό από την φτώχεια. Το καντήλι όμως της Παναγίας Θα το βρείτε να καίει ακοίμητο. Η Παναγία έζησε και ευεργέτησε τους πατέρες μας και εμάς. Και σήμερα είναι κοντά μας και Θα είναι μέχρι της συντέλειας των αιώνων. Δέσποινα, Θεοτόκε πρέσβευε υπέρ ημών!!!
Σίρ