Φέτος της Αγίας παρασκευής δεν έγινε το καθιερωμένο πανηγύρι (παραμονή και ανήμερα) για να τιμήσουμε όλοι εμείς (πολιτιστικοί σύλλογοι, επιτροπή πρωτοβουλίας, συγχωριανοί και φίλοι) τη μνήμη του βασικού συντελεστή και τη ψυχή του πανηγυριού, τον ακούραστο ΓΙΩΡΓΟ Κ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗ «Τσόγκα», που έφυγε από τη ζωή, εντελώς ξαφνικά και πρόωρα πριν δυο ημέρες.
Ήτανε πραγματικό παλικάρι ο Γιώργος. Ακούραστος, δουλευταράς, αγωνιστής στη βιοπάλη της ζωής, πάντοτε με το χαμόγελο και το χαρακτηριστικό χιούμορ, το οποίο τον διέκρινε. Δεν γνωρίζω ποιος του έδωσε, το παρωνύμιο «ΤΣΟΓΚΑΣ», όμως δικαίως του το έδωσε γιατί ο Γεώργιος Τσόγκας ήταν το πρωτοπαλίκαρο της Ρούμελης και ο γνωστός οπλαρχηγός και αγωνιστής του 21.
Εσύ Γιώργο, ήσουνα το πρωτοπαλίκαρο του χωριού μας, ο αγωνιστής οικογενειάρχης με κοινωνικές ευαισθησίες, ο πολλές φορές αδικημένος και πονεμένος αλλά πάντοτε πρόσχαρος, ο εργάτης του μόχθου και της βιοπάλης, ο καλός φίλος, ο γλεντζές, ο εκλεκτός συγγενής, ο καλός μας άνθρωπος.
Αντιμετώπιζες τη ζωή και τη σκληρή πραγματικότητα με ένα ιδιόμορφο χιούμορ. Με ένα χιούμορ που υπέκρυπτε ουσία, περιεχόμενο και βάθος.
Αλήθεια Γιώργο, η φιλοσοφική προσέγγιση της καθημερινής πραγματικότητας δεν προϋποθέτει, πάντοτε, βαθειά επιστημονική κατάρτιση και ειδικές γνώσεις. Προϋποθέτει, κυρίως, αγνούς ανθρώπινους χαρακτήρες, ζυμωμένους στην καθημερινή βιοπάλη που αντιμετωπίζουν τα προβλήματα της ζωής με στωικότητα, ακακία, χιούμορ και με «κανά φιαλίδιο» μπύρας, που συνήθιζες να πίνεις, να κερνάς και να κερνιέσαι.
Αυτός ήσουνα Γιώργο. Καλό σου Ταξίδι..
Εμείς οι συγχωριανοί και φίλοι σου, εμείς που σε γνωρίσαμε πολύ καλά, Θα σε θυμόμαστε πάντα. Μας έχεις λείψει.
Του χρόνου της Αγίας Παρασκευής, Θα προσπαθήσουμε να οργανώσουμε ένα πολύ καλό πανηγύρι. Ακριβώς τέτοιο, όπως εσύ Θα το ήθελες. Και είμαστε βέβαιοι ότι από κάπου ψηλά Θα μας βλέπεις, Θα είσαι μεταξύ μας και ασφαλώς Θα χαίρεσαι.
Ας είναι η μνήμη σου αιωνία και ελαφρό το χώμα που σε σκέπασε αγαπητέ μας Γιώργο.
Το χωριό μας με την απουσία σου έγινε, πράγματι, φτωχότερο.