Τίποτα δεν αλλάζει από τον ένα χρόνο στον άλλον, στη γιορτή μας αυτή. Πάντα, γιορταζόταν με ευλάβεια ως προς το Θρησκευτικό μέρος της, και με κέφι και έξω καρδιά, ως προς το ξεφάντωμά της. Διηγήσεις παλαιότερων, αλλά και όσα από τα παιδικά και νεανικά μας χρόνια ζήσαμε καν Θυμόμαστε και εμείς.
Συμμετοχή στη Θεία λειτουργία, προσφορά άρτων και κάποιου μεζέ, στα παλιότερα από τον γέρο-Λεμπέση, και στα νεώτερα από τον αείμνηστο τον Ντίνο Μαυρίκη. Χορός στην Αγία Τριάδα το πρωί, μετά το τέλος της λειτουργίας, χορός όμως, – και τι χορός – το απόγιομα στην Πλάτσα. Τριπλός και τετραιτλός και μελίσσι ο Κόσμος να παρακολουθεί και να χαίρεται και να περιμένει τη σειρά του να χορέψει κι αυτός.
Πολλοί οργανοπαίχτες από γύρω χωριά, μακρινότερα και κοντινότερα, με κορυφαίους τον Παντελή (τούμπανο) και Τρίγκα (κλαρίνο) από τη Μικρή Αναστάσοβα. Με τον ίδιο τρόπο περίπου γιορτάζεται και σήμερα, προσαρμοσμένο τον τρόπο αυτόν όμως στα σημερινά δεδομένα. ο χορός στην Πλάτσα όμως; Αυτός πάει πια… Μόνο στη θύμηση των παλαιότερων υπάρχει. Να αναβιώσει; Δεν το βλέπουμε εφικτό. Ποιός να τον αναβιώσει; Οι νέοι μας, καλά να είναι κει που είναι, δεν μπορούν. Οι νέοι που τώρα είναι στο χωριό,… άστα καλύτερα… Κι έτσι, από τότε που αναβίωσε με Πρωτοβουλία του άξιου πατριώτη μας του Τάκη του Μαυρίκη το έθιμο της λιτανευτικής μεταφοράς της Αγίας Εικόνας από τον ‘Αγιο Δημήτρη στην ‘Αγια Τριάδα, όλα έχουν μπει σ’ένα καλούπι πια.
Την παραμονή της γιορτής, η λιτανευτική μεταφορά της εικόνας Μέγας Εσπερινός, ευλογία των άρτων κάτω από τον έναστρο ουρανό, προσφορά άρτων, μεζέ και χορός από όσους η καρδιά τους το λέει και πετά… Την ημέρα της κυρίως γιορτής, συλλείτουργο ιερέων και όλα τα γνωστά όπως κάθε χρόνο. Μια μεγάλη έλλειψη φέτος, μας έφερε λυπητερά συναισθήματα.
Οι καταστροφικές πυρκαγιές του περασμένου καλοκαιριού άφησαν και κει στον αύλειο χώρο της Εκκλησίας τη σφραγίδα του άγριου περάσματός τους. Καμένα και καψαλισμένα τα δέντρα ακακίες και ψευδοπλάτανοι. Τα παιδιά που κατάγονται από το χωριό μας και μένουν αλλού και φέτος ήρθαν και άπλωναν τέντες για λίγη σκιά, ας δώσουν μιαν υπόσχεση. Την υπόσχεση ότι Θα καταβάλουν κάθε προσπάθεια να ξαναγίνουν τα δέντρα αυτά.
Ι.Ρ.