Οπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, γιορτάστηκε με κάθε επισημότητα και θρησκευτική τάξη, η γιορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου, γιορτή κατά την οποία γιορτάζουμε, την «έν τω Ναώ εισοδον», της Παναγίας μας, σε ηλικία τριών ετών, όπως σι Άγιοι Πατέρες και η Ιερή Παράδοση μας διδάσκουν.
Η γιορτή αυτή, γιορτάζεται στις 21 Νοεμβρίου κάθε χρόνου. Η κεντρική εκκλησία μας, τιμάται στην ανάμνηση του γεγονότος αυτού. Την παραμονή της γιορτής, στις 20 του μηνός, ετελέσθει Μέγας Εσπερινός, στον οποίο συμμετείχαν αρκετοί ιερείς από τα γειτονικά μας χωριά, καθώς και άλλοι από άλλες ενορίες μακρυνότερες, που έχουν συγγένειες στο χωριό μας.
Συμμετείχε και Βυζαντινή χορωδία από την Καλαμάτα υπό τον κ. Πλεμμένο, που απέδωσαν άριστα, τους πραγματικά θεσπέσιους ύμνους.
Την επόμενη, ημέρα της κυρίως γιορτής, έγινε συλλείτουργο, στο οποίο έλαβαν μέρος, πάλι, αρκετοί ιερείς. Επίσης συμμετείχε και Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας, Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Γεώργιος Μπίζας, ο οποίος και εκήρυξε τον θείο λόγο με λόγο λιτό και μεστόν νοημάτων.
Μετά το πέρας της θείας λειτουργίας, όπως έχει καθιερωθεί από αρκετά χρόνια, όλοι Οι συγχωριανοί μας, και όλοι σι επισκέπτες λόγω της γιορτής, μαζευτήκαμε στην αίθουσα εκδηλώσεων του Συλλόγου μας στο ισόγειο του άλλοτε Κοινοτικού καταστήματος. Εκεί με μέριμνα του Συλλόγου μας προσφέρθηκαν σε όλους παραδοσιακά φαγητά του τόπου μας. Επειδή η γιορτή των Εισοδίων, συμπίπτει με την περίοδο του «Σαρανταημέρου», της νηστείας δηλαδή που έχει καθιερωθεί για την αναμονή της Μεγάλης Γιορτής των Χριστουγέννων, νηστεύονται, κρεατικά και παράγωγα αυτών, τυριά, αυγά κ.λ.π. όμοια.
Επιτρέπεται όμως η κατανάλωση ψαριών και λαδερών φαγητών. Έτσι λοιπόν, πιστοί στην παράδοση, γυναίκες και άνδρες του χωριού μας, μαγείρεψαν, παραδοσιακή φασολάδα, κατ’ εξοχήν φαγητό Ελληνικό, ένα από τα πιο εκλεκτά φαγητά παλιότερων χρόνων. Τηγάνισαν μαριδάκι, έφτιαξαν και «κοφτό σιτάρι» ένα κατ’ εξοχήν εκλεκτό φαγητό άλλων εποχών, και κατ’ εξοχήν γιορταστικό. Αυτό γίνεται με σιτάρι χοντροκομμένο (παλιότερα το έκοβαν σι γυναίκες σε χειρόμυλους). Το βράζουν, με αλατάκι, λάδι και το αρωματίζουν με κύμινο. Είναι ένα νοστιμότατο φαγητό.
Σερβιρίστηκαν λοιπόν η φασολάδα, το μαριδάκι και το κοφτό σιτάρι. Κρασί μπόλικο και ο καθένας έπινε, όσο τράβαγε η όρεξή του. Αλλάζοντας ευχές, και χαιρετούρες με χειραψίες, έκλεισε η γιορτή και η ωραία αυτή εκδήλωση, και όλοι ευχήθηκαν σε όλους Χρόνια Πολλά «και του χρόνου».
Ι.Ρ.